Voedselleugens ontmaskerd hoe de industrie je misleid. De levensmiddelenindustrie is gehaaid en probeert u op heel veel manieren voor de gek te houden. Ze doen dit op zo’n manier dat je denkt een goed product te kopen maar ondertussen zijn ze net zo slecht als veel andere.
Een bekende misleiding is het gebruiken van de kleur lichtblauw, dit suggereert namelijk dat dit goed voor de lijn is. Een ander middel is om er minder vet in te stoppen maar darvoor in de plaats gebruiken ze dan meer suiker en/of zout.
De term light moet wettelijk 30% minder suiker of vet bevatten maar zegt eigenlijk niets over het aantal calorieën. Een mooie voorbeeld Calvé pindakaas light. Het product bevat 30% minder maar u krijgt er 60% meer suiker voor terug.
Voedselleugen nr 2 verborgen suikers
Bijna alle kant-en-klare producten die u koopt in een potje, pakje of zakje zitten vol suiker. Zo denkt u een gezonde saus of dressing te kopen maar eigenlijk koopt u een pasta of slasausen vol met suikers. In eigenlijk alles wat u voorverpakt koopt zit een flinke schep suiker. En dit wordt bijna nooit op de verpakking vermeld.
Bijvoorbeeld Peijnenburg Complete Start Vezels, wat toch heel goed klinkt. Bestaat voor bijna 30% uit suiker!
Voedselleugen nr 3 gezondheids- en ziekte verminderingsclaims
Je ziet het in alle supermarkten om je heen op heel veel verpakkingen de ene is nog gezonder dan de ander ‘goed voor hart en bloedvaten’ of ‘helpt de weerstand te versterken’. Terwijl je deze producten helemaal niet nodig hebt om gezonder te worden en te blijven. Sterker nog ik denk dat deze onnatuurlijke toevoegingen de mensen alleen maar ongezonder maakt.
Een vers biologisch voedsel en dan blijf je in prima conditie. Ruim 80% van de gezondheidsclaims die momenteel in de supermarkt te vinden zijn, zijn afgekeurd door de EFSA (European Food Safety Authority). Deze moeten daarom dan ook binnen enkele maanden van de verpakking zijn gehaald. Doen de Europese Unie eindelijk iets goeds.
UPDATE
Uit onderzoek blijkt dat eten van bewerkt voedsel met weinig calorieën het lichaam op het verkeerde been zet. Ratten die een dieet krijgen van yoghurt die gezoet is met saccharine, ontwikkelen een grotere eetlust dan ratten die yoghurt met gewone suiker eten, blijkt uit een studie.
De Universiteit van Alberta kwam na onderzoek tot de conclusie dat opgroeiende kinderen niet te veel light-voeding moeten eten. Hun stofwisseling lijkt zich namelijk niet goed te kunnen instellen op laag-calorische voeding. Nou dat zegt in mijn ogen genoeg niet doen dus.
Conclusie
Het is dus niet zo dat light producten per definiete ongezond zijn, maar een verbetering is het in mijn ogen ook niet.
Ik blijf het vreemd vinden dat de levensmiddelenindustrie zijn energie en geld blijft steken in het ontwikkelen en verkopen van oneerlijke en ziekmakende producten. Waarom schakelen ze niet over op eerlijk en verantwoord voedsel, iedereen kan zien dat niet alleen de mens maar onze gehele planeet daaraan onderdoor gaat!
Bron: Foodwatch.nl voor transparantie over voedsel en eerlijk eten
Light producten kunnen flink aantikken
De vraag is wat er gelogen is aan ‘light-producten’. Er is een duidelijke definitie wanneer een product de term light mag gebruiken. Voedselfabrikanten maken daar gebruik van. Het zou een leugen zijn wanneer er ‘light’ op staat, terwijl het niet aan de definitie voldoet.
Dat er mensen zijn die de term ‘light’ onjuist interpreteren en altijd denken dat het product dan minder calorieën bevat klopt, maar dat is geen leugen van de industrie. Dit geldt ook voor de kleurstelling van een product, of plaats in het schap. Dat zijn psychologische trucjes, maar geen leugens.
Voedselfabrikanten zijn verplicht om nagenoeg alle ingrediënten in de ingrediëntendeclaratie te zetten. Zeker suiker, of een vorm ervan, wordt daar altijd op vermeld. Daar bestaan duidelijke regels voor. Dat het onduidelijk kan zijn klopt, maar het is geen leugen.
Dat geldt ook voor de ingrediëntendeclaratie van Peijnenburg Complete strat Vezels (ik lees vier keer het woord ‘suiker’):
“Ingrediënten: Glucose-fructosestroop, roggevolkorenmeel 16%, roggebloem, suiker, water, rietsuiker, voedingsvezel (oligofructose)6,2%, kandijstroop, maïs, zonnebloempitten 2,1%, magere cacao, zuurdesem, rijsmiddelen (natriumbicarbonaat, zuurnatriumpyrofosfaat), gebrande suiker, plantaardige oliën en vetten, conserveermiddel (kaliumsorbaat), jodiumzout, invertsuiker, aroma, verdikkingsmiddel (xanthaangom), specerijen, kleurstof (karamel), moutextract, vitamines (B1, B2, B3, B5, B6, B8, B12, E), ijzer en calcium.”
Wat betreft gezondheidsclaims klopt het dat er veel beweringen worden gedaan die niet of onvoldoende wetenschappelijk zijn aangetoond. Gelukkig heeft de EFSA en de EU ervoor gezorgd dat hier orde op zaken worden gesteld.
Rob,
Ik denk dat de intentie van een voedselproducent moet zijn dat deze eerlijk, gezond en voedzame producten maakt.
Als je aan de gemiddelde mens zal vragen wat deze denkt wat een ‘light product’ is zal het antwoord iets zijn, minder vet, minder calorieën enz.
Dus houdt je in mijn ogen een consument moedwillig voor de gek door er bijvoorbeeld wel minder vet in te stoppen maar er vervolgens ook meer suiker in te doen, zodat het aantal calorieën min of meer gelijk blijft
Als je als voedselproducent een eerlijk en transparant beleid wil voeren houdt je mensen niet voor de gek maar probeer je een eerlijk product te maken met gezondere ingrediënten. En stop je je tijd en geld niet in campagnes om mensen voor de gek te houden maar in het innoveren van je product, zodat dit echt beter wordt en niet alleen maar voor de vorm.
En natuurlijk voldoen ze aan de norm, zodat het voor de wet klopt, maar dat zegt in mijn ogen niet zoveel, je houdt moedwillig mensen voor de gek en dat moet je gewoon niet willen.
Ik denk dat zolang de grondslag van voedselproducenten blijft; het zoveel mogelijk geld verdienen en niet ‘het eerlijk produceren van duurzaam en gezond voedsel’ wij fundamenteel van menig blijven verschillen.
We kunnen wel iedere keer op de details ingaan maar dat heeft in mijn ogen weinig zin want het zit hem in het fundament. Kijk om je heen en oordeel zelf of wij op de goede weg zijn qua voedsel om nog maar niet te spreken over de rest.
Ik denk dat we de plank volledig misgeslagen hebben en ons alleen richten op economie, groei en nog meer geld. Terwijl we daar de mens langzaam maar zeker mee ten gronde richten en we nemen de Aarde daarin mee.
Jij houdt je vast aan in wat mijn ogen schijnveiligheid is en dat is de wetenschap. En natuurlijk is niet alle wetenschap fout of goed maar het is niet meer het onafhankelijke betrouwbare instituut dat het ooit geweest is. De vraag bij de meeste onderzoeken is vooraf ‘wat willen we bewijzen’ en houden we ons aan de regels. En niet; laten we eens een eerlijk een onafhankelijk onderzoek doen en dit ook publiceren. En door wie worden de, door jou vaak aangehaalde normen en regels, gemaakt en wie hebben daar invloed op?
Robert van Boxtel
Levensmiddelenfabrikanten kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan een gezonder aanbod in de winkels. Door zelfregulatie zal dat niet zo snel gebeuren (het blijven bedrijven die hun bestaansrecht te danken hebben aan voldoende omzet), waardoor een belangrijke rol is weggelegd voor de overheid.
Volgens mij heb je onvoldoende kennis van wetenschappelijk onderzoek. Dat maakt discussiëren over dergelijke onderwerpen lastig. Ineens kun je er (zonder in te gaan op details) alle tegenargumenten mee ‘wegvagen’. De vraagstelling bij ieder onderzoek bestaat altijd uit twee of meerdere antwoorden (accepteren of verwerpen van de nulhypothese). Natuurlijk zijn er uitzonderingen die een bepaalde richting induwen, maar daarom moet je ook kritisch zijn en voldoende kennis hebben.
Kritisch zijn, betekent ook kritisch naar onderzoeksresultaten kijken, en deze niet bij voorbaat afserveren.
Waar het mij om ging was dat jij ‘voedselleugens’ aanhaalde, terwijl het helemaal geen leugens zijn. Volgens mij behoort dat niet onder het verstrekken van eerlijke informatie.
Levensmiddelenfabrikanten houden ons bewust voor de gek en ik noem dat liegen. Het staat vrij aan andere mensen om het anders te noemen.
Een ander mooie voorbeeld hoe ze de consumenten misleiden:
https://www.gezondheidenvoeding.nl/voeding-gezondheid/misleiding-voedingsindustrie/consumentenmisleiding-door-de-voedselindustrie/
Als je naar de resultaten kijkt, hoeveel te dikke mensen er op de wereld zijn is dat een vreemde manier van bestaansrecht en voldoende omzet genereren. Dat kan ook prima op een duurzame en eerlijke manier, kijk maar eens naar de vele bedrijven die zich daar mee bezig houden.
En natuurlijk is dat niet alleen de schuld van de industrie maar als je mensen moedwillig misleid heeft dat er zeker mee te maken, mensen kunnen daardoor geen eerlijke keuzes meer maken.
De levensmiddelenindustrie kan veel verbeteren aan de producten en comminicatie. Maar het is onrealistisch om te verwachten dat fabrikanten zich enkel en alleen richten op de gezondheid van mensen en dit ten koste laten gaan van omzet. Geen enkel commercieel bedrijf zal dit doen. De overheid kan zorgen voor meer spelregels waar levensmiddelenfabikanten zich aan moeten houden. Dat is nu te vrijblijvend.
Aan de andere kant is het ook de vraag van de consument die grote invloed heeft op het aanbod. Bovendien willen mensen niet betutteld worden en keuzevrijheid hebben.
Liegen is bewust iets zeggen dat niet waar is, bijvoorbeeld liegen over je leeftijd. Misleiding is mensen bewust een onjuiste indruk geven. Beide is niet wenselijk, maar liegen is ernstiger, er worden bewust regels overtreden.
Wat betreft het gebruik van suiker en de aanduiding ‘light’ kan hoogstend gesproken worden van misleiding, maar het zijn geen leugens.
Een artikel over leugens en misleiding van de levensmiddelenindustrie zou dat onderscheid wel moeten maken… Nu vind ik het een tendentieus artikel waavan er op internet al genoeg te vinden zijn.
Kun je een voorbeeld geven van een product waar suiker inzit, maar waarvan dit niet op de verpakking staat?
Op welk onderzoek uit Alberta doel je? Wat was de methodologie? Worden deze resultaten bevestigd? Niet alle resultaten uit wetenschappelijk onderzoek zijn betrouwbaar en waar. Daarvoor dient goed naar het onderzoek en de literatuur gekeken te worden.
Ik heb bovenstaand bericht gelezen en vervolgens de reacties daarna ben ik diverse websites gaan bezoeken en heb daar artikelen gelezen die hier mee te maken hebben. Ik kom tot de conclusie dat inderdaad de voedsel producerende bedrijven, op een aantal zaken, te ver zijn doorgeslagen.
Met name in twee dingen:
1. De manier van producten aan de man brengen, je kunt dit liegen noemen maar dat vind ik persoonlijk wat zwaar, maar netjes is het zeer zeker niet.
Ik zou het misleiding willen noemen.
Ik denk dat het moreel verwerpelijk is om als voedsel producent zo op het randje te balanceren en zo misleidend te zijn over wat er nou precies in zit. Je moet je als bedrijf focussen op een zo gezond mogelijk product en dat hoeft natuurlijk niet perfect te zijn.
2. De hoeveelheid chemische toevoegingen die gebruikt worden, waar misschien niet direct iets van te bewezen is maar die zeker ter discussie staan. Ik vind dat je als voedselproducent de verantwoordelijkheid hebt om je voedsel zo gezond mogelijk te maken met het liefst natuurlijke toevoegingen. En dat is voor een groot deel mogelijk kijk maar naar de reformwinkels.
Waarom voor dat beetje meer winst dan discutabele toevoegingen gebruiken?
Eva
Hoi eva,
Rob van Berkel heeft totaal geen verstand van zaken, hij doet alleen alsof.
Hij is ongelooflijk dik van het internet sporten en probeert alleen maar zijn ego op te krikken via commentaar op artikelen, hij heeft zelf geen enkele prestatie geleverd maar kan alleen commentaar geven op forums.
Dus trek je van zijn reacties niets aan, want deze zijn net zo nutteloos als mijn commentaar
groeten Johanna